your skin

hunhan, smut, sequel awkward schoolmate

luhan, sehun

Luhan. Wstyd było się przyznać, ale to właśnie on zaprzątał największą część moich myśli. Kiedy spałem, on mi się śnił, kiedy jadłem, zastanawiałem się, czy on zapewnił sobie jakiś posiłek tego dnia, kiedy rozmawiałem z Jongdae i Baekhyunem, czasem po prostu odlatywałem na jakiś czas, tylko dlatego, że w mojej głowie był Luhan.

Dużo zmieniło się od mojego pocałunku z nim w męskiej toalecie. Pamiętam, że wtedy ledwo co w ogóle z niej wyszedłem. Dobrze, że przy drzwiach czatował Baekhyun, bo inaczej zaliczyłbym bardzo bliski kontakt z ziemią. Po tym incydencie długo zastanawiałem się, czy zadzwonić do Luhana. Najpierw twierdziłem, że dla żartu dał mi zły numer, tylko po to, żeby potem się ze mnie ponabijać, ale okazało się, że tylko w mojej głowie tak wszystko to wyglądało. Po wystukaniu numeru, trząsłem się jak galareta, zwłaszcza, jak po drugiej stronie usłyszałem ten głos. Tak, zdecydowanie należał do Luhana i wcale nie chciał się ze mnie ponabijać.

Jeszcze tego samego dnia umówiliśmy się na spotkanie. To znaczy, wszystko było zasługą Luhana, bo ja przez kilkadziesiąt dobrych minut nie potrafiłem się odezwać. Chyba za bardzo byłem tym wszystkim zachwycony.

To szybko minęło. Każda kolejna randka z nim również. Skończyło się na tym, że zeszliśmy się, a ja z dumą mogę się pochwalić, że mam chłopaka, w dodatku studenta tak niesamowicie przystojnego i pociągającego, jak nikt inny. Cóż, gorzej miał sam Xiao, bo nie mógł tego powiedzieć o mnie. Nadal byłem uczniem liceum, chodziłem w głupich mundurkach i raczej nigdy nie wracałem do domu później niż po dwudziestej pierwszej. Uroki bycia licealistą w miastowej szkole.

Mimo wszystko nie widziałem, by Luhanowi jakoś to szczególnie przeszkadzało, choć bywał zły, kiedy już po dwudziestej zbierałem swoje rzeczy i niemal uciekałem mu z ramion.

Właśnie... sam Luhan. Przestałem się go tak panicznie bać, być może przez to, że po prostu przywykłem do jego obecności i pokochałem ją. Teraz też się nie jąkam tak przy nim, choć zdarzają się się wyjątki. To wszystko przez to, że tak bardzo na niego lecę i boję się, że coś popsuję. 

Z Lu spędzaliśmy każdą chwilę razem. Przez to Baekhyun często się złościł, że nie mam czasu dla niego, ale pocieszał się myślą, że Jongdae jest wiecznie wolny i może być przy nim z minuty na minutę. Ja starałem się to wszystko rozdzielić, ale... cóż, do Luhana niesamowicie mnie ciągnęło i poświęcałem mu tego czasu najwięcej.

Co do nas samych, nasz związek był dla mnie idealny. Rzadko się kłóciliśmy, ale również nie było pomiędzy nami tego ogólnego przesłodzenia i mówienia do siebie per słonko czy kochanie. Luhan nienawidził takich rzeczy, ja w sumie też. Śmieszyły mnie i trochę mdliły, podobnie jak dodawanie swoich zdjęć na Facebooka i ustawianie statusu z wolnego na „w związku”. My byliśmy sobą, zero sztuczności i niepotrzebnych dodatków, które przeszkadzały również innym.

– Czyli jesteś pewien, że twoich rodziców nie będzie do jutrzejszego popołudnia? – mruknął pewnego wieczoru Luhan, jeżdżąc nosem po mojej szyi, czym również sprawiał, że cicho chichotałem pod nosem. Miałem okropne łaskotki.

– Mhm, pojechali do babci.

– Nie chciałeś jechać z nimi?

– Nie, bo moje kuzynki mnie przerażają – odpowiedziałem i uśmiechnąłem się do niego słodko. – Poza tym wolałem spędzić ten czas z tobą, więc chyba powinieneś się cieszyć, albo mi się odwdzięczyć. Tak tylko mówię, ale wiesz, dla ciebie zrezygnowałem z góry jedzenia, które babcia by we mnie wepchnęła. 

Moi rodzice wiedzieli o Luhanie i tym, że z nim jestem. Zaakceptowali moją orientację i może nie cieszyli się, bo przez dobry miesiąc w ogóle przyzwyczajali się do tej myśli, to naprawdę się cieszyłem. Przeprowadzili ze mną też kilka poważnych rozmów, ale kiedy poznali Lu i przekonali się, że nie jest pedofilem ani mordercą, dali mi pełną swobodę. Chyba nie obchodziło ich to, z kim się spotykam, ważne, żebym potem nie miał kłopotów, żył i przede wszystkim był szczęśliwy. Więc mimo wszystko byłem świadom tego, iż wiedzieli, że zaproszę na noc Luhana. To było do przewidzenia.

– Jak mam ci się odwdzięczyć?

– Kup mi czekoladę orzechową – odpowiedziałem prosto i odepchnąłem go, bo coraz bardziej się zapędzał. Zdołał mi nawet wsunąć lewą rękę za koszulkę i pogładzić moje plecy. On robił wszystko, żebym zaraz dodał gęsiej skórki i jakiś dreszczy.

– Sehun, nie chce mi się iść na taką ulewę do supermarketu, swoją drogą oddalonego o siedem kilometrów. Zapomnij – sapnął i ponownie przyssał się do mojej szyi. Znów będę cały czerwony i będę zmuszony do pożyczania się głupich chust od Baekhyuna, żeby to wszystko zakryć. Drugą opcją były golfy, ale przy temperaturze +25 stopni, najprawdopodobniej bym się ugotował.

– Masz samochód.

– Kupię ci ją jutro, teraz mam ochotę na ciebie – stwierdził i prawą ręką zjechał na mój tyłek. Ścisnął go w palcach, a ja pisnąłem, automatycznie wypychając biodra do przodu. Oczywiście to było niezamierzone i całkowicie spontaniczne, ale zadowoliło Luhana, bo uśmiechnął się zwycięsko i w tym samym momencie zaatakował moje usta swoimi własnymi.

Lubiłem, kiedy mnie całował. I w sumie tylko tyle, bo nie poszliśmy ani krok dalej. Być może nadszedł ten czas, by spróbować czegoś nowego, ale strasznie się bałem. Tak, byłem cholernym tchórzem, który nie oglądał nawet porno. Wstydziłem się, miałem wrażenie, że jeśli włączę je na laptopie czy gdziekolwiek indziej, ten się zatnie i za nic w świecie sam nie będę mógł go odblokować... poza tym po co miałem masturbować się, oglądając nagich facetów, skoro miałem chłopaka? Bardziej doświadczonego i chętnego do tych rzeczy.

Jęknąłem mu w usta, kiedy przygryzł moją dolną wargę, uprzednio przejeżdżając po niej językiem. Jego ciemne włosy łaskotały moje czoło, a dłonie pieściły pośladki. To całkiem przyjemne uczucie, ale nadal miałem wrażenie, że nie jestem gotowy.

Wszystko było takie nowe. W końcu to poznawałem. Nie miałem pojęcia, jak będzie później, co będę musiał zrobić i czy odważę się rozebrać przed Luhanem. Byłem beznadziejnym chłopakiem.

– Luhan, Lu, proszę, stop – wyjęczałem, kiedy przewrócił mnie na plecy, prosto na mięciutką kanapę w salonie, a sam zaraz potem zawisnął nade mną. Uśmiechał się lubieżnie i zmrużył oczy, tak, jakby wcale mnie nie słuchał, a myślał nad kolejnym ruchem. Takim, który byłby w stanie zbić mnie z nóg. – Ej! – niemal krzyknąłem i położyłem ręce na jego ramionach, kiedy zrozumiałem, że on naprawdę coś kombinuje.

– Co znów, Sehun?

– Nie możemy.

– Ależ oczywiście, że możemy.

– Nie.

Luhan spojrzał na mnie i pokręcił głową.

– Przestań być taką cholerną dziewicą, Hunnie. Masz siedemnaście lat – podsumował i ściągnął z siebie koszulkę, a ja prawie zadławiłem się powietrzem, którego potem mi brakło. – Nawet nie wiesz, ile tracisz. To cholernie przyjemne uczucie.

– Ale jestem prawiczkiem.

– Oczywiście, że to wiem – krótko stwierdził i zabrał się za rozpinanie mojej koszuli – gdybyś się już pieprzył, sam byś się do mnie dobierał – dodał, po czym całkowicie pozbawił mnie górnej garderoby. Koszula poleciała gdzieś w bok, obstawiam, że na ławę do kawy.

Przemilczałem to i pozwoliłem, by pozbył się również moich spodni i pozostawił jedynie w bokserkach z wyraźnie zarysowaną wzniesieniem. Przez moment krępowałem się w swojej nagości, która taka pełna nie była, ale gdy sam zsunął ze swoich nóg czarne rurki, w pewnym sensie odetchnąłem z ulgą.

Najgorzej było, kiedy Luhan zmierzył mnie tym swoim spojrzeniem.

– Jesteś cholernie kościsty, Sehun. Jutro kupię ci pięć czekolad i kilka paczek chipsów – stwierdził i pochylił się nade mną. Zaczął powoli całować mnie od szyi, po torsie, aż dotarł do brzucha. Jeździł po nim językiem i ustami, sprawiał, że wiłem się pod nim, nawet, jeżeli była to drobna pieszczota. Dla mnie wszystko wydawało się niesamowicie intensywne i głębokie. Mimo wszystko nie chciałem, żeby przestawał. Dopóki jego ręka nie spoczęła na moim kroczu.

Zacisnąłem mocno wargi, otwierając szeroko oczy. Przysięgam, że mało  brakowało do tego, bym znowu pisnął niemęsko, co ostatnio zdawało mi się niezwykle często.

Palce Luhana były zwinne i smukłe. Szybko stymulowały mojego członka przez materiał czarnych bokserek i pozbawiały przy tym oddechu. Krztusiłem się powietrzem, desperacko wypychając biodra naprzeciw Luhanowi.

– Ściśnij mocniej – zajęczałem bezwstydnie.

– Podoba ci się.

– Zamknij się i zaciśnij, proszę – wydyszałem. Nie miałem pojęcia, jak Luhan to robił, ale po kilku minutach zwykłego dotykania byłem niesamowicie twardy i mokry zarazem. Także mój oddech był przyspieszony i nierówny, a oczy zamykały się w przyjemności.

Z tego wszystkiego nawet nie poczułem, jak Luhan zsuwa z moich bioder majtki. Szybko pozbawił mnie ich i również siebie. Leżałem przed nim zupełnie nagi i bezradny. Nie miałem pojęcia co robić, żeby go nie odstraszyć i nie przerazić swoim zachowaniem. Wystarczyłoby, gdybym najzwyczajniej w świecie po prostu się zamknął, ale oczywiście nie byłbym sobą, gdybym nie palnął jakiejś głupoty. Ale to przez stres.

– To... to penis! – krzyknąłem, widząc, jak Luhan przysuwa się do mnie bliżej i rozsuwa moje nogi, by uklęknąć pomiędzy nimi ze swoją sterczącą, twardą i pokaźnych rozmiarów dumą. – Gdzie ty chcesz go włożyć?

Luhan na chwilę zaprzestał swoich ruchów, po czym wybuchnął śmiechem. Przez chwilę miałem wrażenie, że przez te spazmy śmiechu stoczy się z kanapy i umrze na dywanie mojej mamy, na wskutek braku powietrza. Tak bardzo się śmiał. I sam przez to nie wiedziałem, czy może też powinienem zacząć, czy lepiej to po prostu przemilczeć.

– W twój tyłek, Sehun – powiedział zdyszany, kiedy już nieco się uspokoił. – No chyba, że masz gdzieś ukrytą cipkę.

Ściągnąłem brwi w linię.

– Ale mnie rozerwiesz.

– Spokojnie, nic takiego się nie stanie – obiecał i podłożył mi pod usta swoje palce. Nie miałem pojęcia co zamierza, więc patrzyłem się na niego głupkowato, a on najwyraźniej nie chciał dłużej czekać, bo wepchnął mi je pomiędzy wargi. – Ssij.

Zapytałbym się po co, ale nie mogłem. Dlatego spełniłem jego polecenie w dosyć szybkim tempie, nie spuszczając go ze wzroku nawet na moment.

Kilka sekund później zabrał dłoń od moich ust a dwa nawilżone palce wepchał do wejścia pomiędzy moimi pośladkami. Krzyknąłem w zaskoczeniu, krzywiąc się znacznie. Nie podobało mi się, bolało mnie i miałem ochotę uciec z tej kanapy i gdzieś się schować, gdzie nie dorwie mnie Luhan.

– Miałeś tam włożyć penisa, a nie palce.

– Mówiłeś, że nie chcesz, żebym cię rozerwał – powiedział jakby z wyrzutem, poruszając we mnie palcami. Może po chwili przestało boleć, nawet jeżeli dodał trzeci, ale nie czułem większej przyjemności. Już wolałem, jak masował i pieścił moją męskość, to było znacznie przyjemniejsze. Mimo to nadal wierciłem się pod nim, czekając, aż zrobi coś jeszcze.

Luhan miał krótkie palce i nie mógł mnie zadowolić wyłącznie nimi.

Niedługo potem wyciągnął je ze mnie i przyłożył do mojego wejścia czubek swojego penisa. Z zadowoleniem spoglądał na mnie, a ja próbowałem rozszyfrować, o czym on myśli. Później się dowiedziałem, gdy wszedł we mnie całą długością, nie pozwalając na stopniowe przyzwyczajenie. Piekło jak cholera i śmiałem stwierdzić, że te jego głupie palce nie dały nic.

Przy pierwszych ruchach jego bioder, nie czułem nic, oprócz bólu. Oddychałem ciężko, starając się znieść ten okropny dyskomfort. Nie chciałem ryczeć, ale byłem tego bliski. Mimo wszystko wiedziałem, że Luhan odczuwa przyjemność, bo sapał mi z zadowoleniem nad uchem, co chwila pojękując. Zastanawiałem się, czy nie poprosić go, żeby przestał, ale zrobił coś, że w jednym momencie krzyknąłem tak głośno, że bez wahania mogli usłyszeć mnie sąsiedzi.

– Aghh, tak, tam, jeszcze raz – wybłagałem, łapiąc w swoje palce kawałek sofy. I naprawdę byłem wdzięczny, kiedy po raz kolejny uderzył w zwitek moich mięśni, a później jeszcze raz i znowu. Poruszał się płynnie, przesuwając wolną ręką wzdłuż mojego ciała. Zatrzymał ją dopiero na biodrze, zaciskając mocno paznokcie na mojej bladej skórze.

Z każdym pchnięciem w moją prostatę czułem, że jestem blisko i jeszcze chwila, a eksploduję. Brakowało mi powietrza, a w głowie niesamowicie mi się kręciło. Czułem wielką przyjemność, którą dostawałem od Luhana i naprawdę żałowałem, że ta chwila nie trwała wiecznie, tylko przez kilka chwil, które minęły zbyt szybko.

Ostatnie ruchy były najbardziej zdecydowane i skuteczne.

Doszedłem mocno, rozlewając się obficie na naszych brzuchach, a po paru pchnięciach, Luhan doszedł we mnie. Przez moment nie ruszaliśmy się w ogóle, tylko patrzyliśmy się na siebie, analizując to, co pomiędzy nami doszło. Mógłbym nazwać tę chwilę romantyczną, ale Luhan zniszczył wszystko.

– Jesteś strasznie ciasny, Sehunnie. 

***

a/n: więcej sequelów do tego nie napiszę, więc ten jest ostatni :3